Raspberry Pi project

De start

Deze meivakantie was het dan eindelijk zover; ik ging aan de slag met mijn Raspberry Pi (gekregen van mijn broer op mijn 50e verjaardag). In het kader van: je bent nooit te oud om te leren. Ik had er op twitter al zoveel over gehoord, dat moest ik uitproberen!
Samen met jongste zoon boog ik me over het boek Raspberry Pi voor beginners. Dat leek me een mooie start en het begin zag er ook niet al te ingewikkeld uit.
Nu, een week verder, denk ik er toch iets anders over en de is mijn frustratieniveau al behoorlijk genaderd.
Het leek allemaal best goed te gaan: eerst de spullen in huis halen (een mini sd-kaart en een behuizing, de rest was nog voorradig in huize Mol). Daarna kon het echte werk beginnen. Via www.raspberrypi.org/downloads de laatste Raspbian image gedownload en in een map gezet, vervolgens de Win32 Disk Imager gedownload en uitgepakt.
De hele mikmak op de sd-kaart gezet en toen kregen we de eerste tegenslag: het scherm gaf geen beeld. Het is een oud vga-scherm, maar dat zou toch geen probleem moeten zijn met een verloopkabeltje, dachten we. Wel dus, we kregen helemaal niets te zien. Alles verhuisd naar de tv, en daar hadden we inderdaad snel beeld. Maar om nou te zeggen dat we daar comfortabel zaten…
Die dag hebben we de instellingen nog aangepast, en eigenlijk waren we behoorlijk tevreden met het behaalde resultaat. Morgen verder!

NOOBS

De volgende pagina in het grote boek was het installeren van een besturingssysteem. Klonk ook niet al te ingewikkeld, dus aan de slag met NOOBS. We kwamen er al snel achter dat we het werk van de dag ervoor op deze manier teniet deden. Dat heb je als je nauwelijks benul hebt wat je aan het doen bent. Het ging verder prima, en al snel hadden we het menuscherm zoals dat beloofd werd. Leuk, maar wat nu?

PuTTY

Het mooie van PuTTY is dat je je Pi kan besturen via je eigen Windows pc. Leek me ideaal, want het werken met de tv als scherm was niet echt heel handig. En zowaar, op een avond lukte dat zomaar en kon ik heerlijk achter mijn eigen laptop de Pi besturen.

Mopidy

Gelijk aan de slag gegaan met Mopidy (een muziekserver waarmee je via Spotify muziek zou kunnen afspelen). Tot mijn stomme verbazing lukte het installeren (zó blij met Google, wat is er toch veel te vinden op het internet!) best heel aardig. Geen idee wat ik aan het doen was, maar Pi was druk bezig er van alles op te zetten. Helaas, de euforie was van korte duur. Bij de laatste lijst met checks die de PI deed, kwam ineens in fel geel een foutmelding. Dat er iets niet goed was gegaan was duidelijk, wat dat precies was, en vooral, hoe ik dat zou moeten oplossen, was me minder duidelijk! Goed, morgen verder!

Samengevat

Morgen werd drie dagen later, ik bespeurde toch wat vermijd-gedrag bij mezelf! Maar goed, vandaag de stoute schoenen weer aangetrokken en gewerkt aan de Pi. Maar tot mijn grote frustratie lukte er helemaal niets. Geen groen lampje en (weer) bleek de sd-kaart van 16G veranderd te zijn in een van 800M! Ggggrrrr, wat doe ik fout???
Nu heb ik het punt bereikt waarop ik terugkijk naar de afgelopen week. Is alles voor niets geweest of heb ik er toch wel iets van opgestoken? Het eerste klopt als je puur technisch kijkt naar alles wat we met de Pi gedaan hebben. Dat moet over. Maar het laatste is toch ook zeker het geval; alles bij elkaar heb ik toch aardig wat geleerd:

1. Je moet de Pi nooit zomaar via de stroomkabel uitzetten, daar kan het systeem en het sd-kaartje niet tegen. Voilá, de oorzaak van het 2x crashen van de sd-kaart. Zodra ik hem weer up and running heb dus altijd uitzetten met het commando sudo halt -p.
2. Cntrl C is de code waarmee je altijd weer terugkomt naar de Raspberry promt. Klinkt waarschijnlijk te onnozel voor woorden voor mensen met programmeerervaring, voor mij was het een enorme vondst!
3. Ik weet inmiddels aardig mijn weg naar informatie over de Pi. Als je maar de juiste woorden intypt kom je altijd wel op een pagina waar jouw probleem (en vooral de oplossing ervan) beschreven wordt. Ook zijn we erachter gekomen dat het veelbelovende boek Raspberry Pi voor Beginners, een minder handig naslagwerk is dan we gedacht hebben. Die gaat de kast in (sorry broertje)!
4. Volgens mij heb ik ook gevonden hoe ik ervoor kan zorgen dat de Pi het doet op het oude vga-scherm. Dat wordt mijn eerstvolgende missie.
5. Voor mensen zoals ik, die echt nul ervaring hebben op het gebied van computers en programmeren, is dit een lastiger project dan ik aanvankelijk had gedacht. Ik heb serieus gedacht: “Dat doe ik wel eventjes”. Hoogmoed komt voor de val, dat blijkt maar weer. Gelukkig merk ik ook dat ik wil doorgaan. Ik zal het snappen, op een gegeven moment!
   Wordt dus vervolgd!